به گزارش سرویس ترجمه فدانیک، میلیون‌ها کودک در سراسر جهان به‌دلایل مختلفی همچون جنگ، قحطی، آوارگی، تصادف، بیماری، فقر، حوادث، بلایای طبیعی و بیماری‌های همه‌گیر به‌طور غم‌انگیزی یتیم می‌شوند که برای فراموش‌نشدن آن‌ها در بیکرانگی‌های این جهان آشفته حتی شده برای یک روز در سال، دومین دوشنبه نوامبر هر سال به‌عنوان روز جهانی یتیمان نام‌گذاری شده است.
این روز ویژه به‌دنبال جلب توجهات جهانی به وضعیت یتیمان در هر شهر و کشور تعیین شده و مردم را تشویق می‌کند تا فعالانه در افزایش آگاهی، حمایت و کمک مالی به کودکان بی‌سرپرست در سراسر جهان مشارکت کنند.
یتیم‌ها و یتیم‌خانه‌ها
در طول همواره تاریخ نگرانی‌هایی در زمینه رعایت حقوق اولیه انسانی یتیمان وجود داشته است، چراکه ایتام همیشه در زندگی خود دچار مشکل می‌شوند و همواره از حقوقی همچون تحصیل، داشتن سرپناه، برخورداری از مراقبت‌های پزشکی، پوشیدن لباس‌های مناسب و هر آنچه انسان برای داشتن یک زندگی عادی به آن نیاز دارد محروم بوده و هستند.
نخستین یتیم‌خانه تاریخ به‌طوررسمی در حدود سال ۴۰۰ پیش از میلاد توسط رومی‌ها بنا شد، با این حال قوانین آتنی و یهودی از مدت‌ها قبل شامل نکاتی برای حمایت از یتیمان تا سن ۱۸ سالگی می‌شد. بعدها، در اروپای قرون وسطی کلیساها از یتیمان مراقبت می‌کردند تا اینکه در اوایل دهه ۱۹۰۰ و در دوران انقلاب صنعتی تغییرات زیادی در جوامع به وجود آمد.
در این دوران خانواده‌های زیادی از هم پاشید و تعداد یتیمان به رقم نگران‌کننده‌ای رسید تاجایی‌که بیشتر آن‌ها در شرایطی وحشتناک و آزاردهنده زندگی می‌کردند. بنابراین انگلستان، آلمان، ایالات‌متحده‌آمریکا و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته به فکر چاره برای حل مشکلات کودکان بی‌سرپرست افتادند.
در آن زمان یتیم‌خانه‌های زیادی ساخته شد اما در هیچ‌یک از آن‌ها نمی‌شد زندگی خوبی برای همه یتیمان فراهم کرد و کودکان به محض بزرگ شدن به‌عنوان کارآموز به خانواده‌ها یا صاحبان صنایع سپرده می‌شدند تا ضمن برخورداری از حمایت کافی اطمینان حاصل شود که شغلی می‌آموزند.
کارشناسان در دوران مدرن، متفق‌القول معتقدند که یتیم‌خانه بدترین گزینه ممکن برای مراقبت از کودکان است، چراکه یتیمان در آنجا توجه و محبت کافی را برای رشد مناسب دریافت نمی‌کنند. این امر باعث شده است که بسیاری از مردم جهان تصمیم بگیرند کودکانی را از کشورهای فقیر به فرزندخواندگی بپذیرند تا به آن‌ها فرصتی برای زندگی بهتر بدهند.
این روند منجر به کلاه‌برداری مبالغ هنگفتی نیز شده است، زیرا برخی افراد سودجو با خرید ارزان‌قیمت فرزند یک خانواده نیازمند، کودک را درازای مبالغی سنگین به یک خانواده دیگر واگذار می‌کنند.
حتی در مواردی نیز خود خانواده‌ها بدون درنظرگرفتن نیت و شرایط فردی که قرار است سرپرست بعدی فرزند آن‌ها شود، کودک خود را در قبال پول به افراد دیگری می‌سپارند. از سوی دیگر این حقیقت ناخوشایند وجود دارد که ۹۹ درصد از ایتام هرگز به سرپرستی پذیرفته نمی‌شوند که بسیاری از آن‌ها از روی اجبار و برای ادامه زندگی در دام خلاف، اعتیاد و بزهکاری گرفتار می‌شوند و به جرم و جنایت روی می‌آورند.
تاریخچه روز جهانی یتیمان
کنترل و ساماندهی اوضاع یتیمان برای دولت به‌تنهایی ممکن نیست و به همکاری همگانی جوامع نیاز دارد، به‌ویژه که در دنیای امروز بیش‌از ۱۵۳ میلیون یتیم زندگی می‌کنند. یتیمان گنج جوامع هستند و لازم است برای فراهم آوردن یک زندگی خوب برای آن‌ها تلاش‌های گسترده‌ای صورت پذیرد. آگاهی درباره وضعیت این کودکان به‌طور روزافزون در حال گسترش است تا جایی که افراد و سازمان‌های بسیاری برای پذیرفتن یتیمان و ایجاد امکانات رفاهی برای آن‌ها به تکاپو افتاده‌اند.
روز جهانی یتیمان فرصتی عالی برای انسان‌های خوش‌قلب و مسئولیت‌پذیر است تا نشان دهند در زمان نیاز، کنار یتیمان ایستاده‌اند. این روز برای نخستین بار در سال ۲۰۰۶ توسط «بنیاد ستاره» و در راستای افزایش آگاهی درمورد تعداد کودکانی ایجاد شد که در این دنیا از نعمت و محبت والدین محروم هستند.
بنیاد ستاره‌ها یک مؤسسه غیرانتفاعی و دارای توافق‌نامه فنی مدل مدیریت وجود و کمک‌های مالی برای کمک به یتیمان است که از ابتدای تأسیس خود در حال تأمین بودجه و تصمیم‌گیری برای بهتر کردن زندگی ایتام بوده است و امیدوار بود که به‌واسطه برگزاری روز جهانی یتیمان، مردم تشویق شوند و هر اقدامی را که در توان خود دارند، برای بهبود وضعیت کودکان بی‌سرپرست به‌کار گیرند.
این بنیاد در سازمان‌ها و روی ایده‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند که زندگی کودکان، جوانان و جوامع محروم را در سطح جهانی متحول می‌کند و در تمام اقدامات خود به‌دنبال حمایت و تقویت تلاش‌های کسانی است که در خط مقدم مبارزه با فقر فعالیت می‌کنند.
روز جهانی یتیمان به مردم یادآوری می‌کند که میتوانند با مراقبت از کودکان بی‌سرپرست زخم‌های عاطفی و دردهای روانی آن‌ها را التیام ببخشند و با برخوردارکردن آن‌ها از حقوقی که حق طبیعی هر انسانی است جهان را برای آن‌ها به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنند.
در این روز مردم تشویق می‌شوند تا با مراقبت، احترام و احساس امنیتی که این کودکان شایسته آن هستند از آن‌ها حمایت کنند و با جمع‌آوری کمک‌های مالی برای مراکز خیریه و سازمان‌های نگهداری از ایتام به آن‌ها کمک کنند تا به مراقبت‌های بهداشتی و آموزش با کیفیت دسترسی داشته باشند.