محمدرضا ابراهیمی در گفت‌وگو با فدانیک، اظهار کرد: رتبه‌بندی مواهب بسیاری دارد و از سال‌های پیش اعتقاد داشتیم معلم کارمند نیست و باید جزو هیئت علمی محسوب شود که مهمترین حُسن نظام رتبه‌بندی معلمان نیز همین امر است. طرح رتبه‌بندی معلمان قرار بود از سال ۱۳۹۰ اجرایی شود، اما موفق به اجرای آن نشدند و دولت سیزدهم با حمایت ویژه رئیس جمهور این طرح را اجرا کرد، بیش از ۶۰ میلیون حکم برای کل کشور صادر شد و این امر، نشان از گستردگی طرح رتبه‌بندی معلمان دارد.
وی افزود: رتبه‌بندی فرایند بسیار پیچیده‌ای داشت و پس از فراز و فرودهایی مورد تأیید مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، قانون اساسی و دولت قرار گرفت و چهار ماه فرصت برای اجرای رتبه‌بندی در نظر گرفته شد. اگر در سال ۱۴۰۱ احکام رتبه‌بندی صادر نمی‌شد، در سال ۱۴۰۲ تحت تأثیر مباحث مختلفی قرار می‌گرفت، زیرا اعتبار سال ۱۴۰۱ جذب نشده بود و برای سال بعد هم نمی‌توانستیم اعتبار جذب کنیم. مقرر شده بود که ۶۴۰ هزار نفر شامل رتبه‌بندی شوند و این عدد در حین اجرا به ۹۳۵ هزار نفر رسید؛ در واقع مشمولان رتبه‌بندی افزوده شدند، اما به عدد ریالی هیچ مقداری اضافه نشد.
مدیرکل آموزش و پرورش استان اصفهان تصریح کرد: تا اواخر سال ۱۴۰۱ احکام صادر شد و با وجود نارضایتی‌ها، عموم همکاران از اجرای این طرح رضایت داشتند؛ چراکه هدف از اجرای رتبه‌بندی معلمان، تعیین جایگاه همکاران به عنوان آموزش‌یار معلم، مربی، استادیار، دانش‌یار و استاد تمام، است، زیرا معلمان هم‌تزار همکاران در حوزه دانشگاه‌ها و هیئت علمی هستند. هرچند هنوز تا دست‌یابی به ایده‌آل‌ها فاصله داریم، اما اکنون مطابق قانون، نظام جامعه خدمات کشوری، معلمی دیگر کارمند به حساب نمی‌آید.
وی ادامه داد: با رتبه‌بندی معلمان، نوعی رقابت سالم بین فرهنگیان در پنج سطح ایجاد می‌شود و در کل کشور بر اساس شکل هرمی طرح رتبه‌بندی، جایگاه فرهنگیان بین سطوح دو تا سه قرار گرفته است. حدود ۴۷ هزار نفر از همکاران در استان مشمول قانون رتبه‌بندی شدند که حدود ۳۲ درصد نسبت به رتبه‌بندی خود اعتراض داشتند، درصدد هستیم با کسب تجربه‌های گذشته در طول این مدت، شیرینی رتبه‌بندی در کام همکاران مشهود باشد. با وجود لحاظ شدن رتبه‌های سه، چهار و پنج با نظر وزارتخانه در استان‌ها، اختیارت استانی نسبت به دوره قبل افزایش خواهد یافت.