به گزارش فدانیک، احمد اکبرپور، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در کارگاه ایده‌های خلاقانه در موضوعات شهری از سلسله کارگاه‌های چهارمین جشنواره شعر و داستان کودک و نوجوان شهروندی (شهرمن) اظهار کرد: سوژه‌هایی متناسب با فرهنگ شهروندی و شهرنشینی از جدیدترین موضوعاتی است که باید مورد توجه نویسندگان قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه اکثر نویسنده‌ها از موضوعات زمان قدیم در نگارش داستان استفاده می‌کنند، افزود: نگاه ویژه به محیط شهری و فرهنگ جدید می‌تواند در نگارش موضوع حتی انتخاب نام آن مؤثر باشد.
این نویسنده ادبیات کودکان و نوجوانان در خصوص انتخاب نام مناسب برای کتاب این قشر بیان کرد: نام داستان نباید موضوع را فاش کند، اما در حوزه شهری، باید به این موضوع دقت کنیم که نامی انتخاب شود که مربوط به زمان حال و فرهنگ کنونی است.
وی ادامه داد: در فرهنگ شهروندی ابزاری وجود دارد که قاعدتاً مربوط به صد سال پیش نیست. در داستان با موضوعات شهری باید از این ابزار استفاده شود تا مخاطب بداند این داستان در سال‌های اخیر رخ داده است.
اکبرپور با تاکید بر اینکه داستان باید نشان دهد که نویسنده فرزند نسل معاصر است، گفت: در فرهنگ معاصر واژه‌هایی جدید وارد شده است که باید در داستان از آن‌ها استفاده کند. این می‌تواند وجه تمایز داستان امروز و داستان ۲٠٠ سال پیش باشد.
وی با بیان اینکه ابزار فرهنگ و سبک زندگی امروز و پدیده‌های شهرنشینی باید وارد داستان و شعر ما شود، افزود: شاعر و نویسنده باید به خود جرأت بدهد که واژه‌ها و ابزار زندگی امروزی را وارد آثار خود کند.
این نویسنده ادبیات کودکان و نوجوانان با بیان اینکه اکثر کتاب‌ها سفارشی هستند، گفت: نویسنده باید تلاش کند با استفاده از ذوق و سلیقه و خلاقیت خود سطح آن سفارش را بالا ببرد و ذهنیت سفارش دهنده را تعالی ببخشد.
وی با اشاره به میزان به کارگیری ابزار شهری در داستان شهری بیان کرد: نویسنده باید بداند که باید از ابزار لازم استفاده کند، اما نگران نباشد که داستان از موضوع دور شود. در صورت بروز این اتفاق می‌توان داستان را به صورت آزاد منتشر کرد، زیرا در هر صورت خلق داستان آزاد جذابیت خاص خود را دارد.
اکبرپور اضافه کرد: امروز هم هشتاد درصد داستان‌ها در فضای روستا خلق می‌شود، در حالی که نویسندگان همه شهری هستند و حتی محیط روستا را درک نکرده‌اند؛ بنابراین اگر داستان در لوکیشن شهر نوشته شود یک داستان شهری خواهد بود.
وی با اشاره به تکنیک‌های خلق ایده‌های شهرنشینی در داستان اظهار کرد: تکنیک جابجایی از جمله این ابزار است. به عنوان مثال نویسنده خلاق می‌تواند ابزار زندگی شهری را در جنگل و میان حیوانات جای دهد، مثلاً چراغ راهنمایی و رانندگی. این روش، خلاقیت و استفاده از تکنیک جذاب جابجایی است.
این نویسنده ادبیات کودکان و نوجوانان ادامه داد: «پارودی» یا «نقیضه» ابزار دیگری است که نویسنده می‌تواند از آن در آثار خود استفاده کند، پارودی یا نقیضه شوخی کردن با هر مسأله جدی است، داستان چوپان دروغ‌گو با همین ابزار تولید شده است.
وی با اشاره به استفاده از ابزار بازآفرینی تصریح کرد: حق نویسنده این است که از افسانه‌ها استفاده و با آن‌ها شوخی کند. در جهان نویسندگی این روش بسیار مورد توجه نویسندگان است البته باید داستان منطقی و باورپذیر باشد.
اکبرپور تأکید کرد: داستان نویس معاصر نمی‌تواند از ابزاری که زندگی امروز را تشکیل داده استفاده نکند. این ابزار مانند ماشین، خیابان، آپارتمان، تلفن همراه، تبلت و.. است که در داستان شهری امروز باید جای ویژه‌ای پیدا کند.