به گزارش فدانیک، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری فدانیک مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «صادرات گاز ایران ۲ برابر می‌شود» نوشت: خردادماه امسال تفاهمنامه‌ای به ارزش ۴۰ میلیارد دلار با شرکت گازپروم روسیه امضا شد که بخشی از آن مربوط به صنعت گاز است. بر اساس این تفاهمنامه روس‌ها برای توسعه میادین گازی کشور و مشارکت در ساخت واحدهای LNG، تجارت گاز و انتقال فناوری ساخت تجهیزاتی چون لوله‌های CRA سرمایه‌گذاری خواهند کرد. به نظر می‌رسد که در قالب این تفاهمنامه، ایران می‌خواهد از روسیه گاز بخرد.
اما چرا سومین تولیدکننده بزرگ گاز جهان می‌خواهد از روسیه گاز بخرد؟ آیا قرار است از صادرکننده گاز به واردکننده تبدیل شویم؟ با چه قیمتی این گاز خریده می‌شود؟ آیا زیرساخت‌ها فراهم است؟ چندی پیش وزیر نفت اظهار کرد: «با توجه به مذاکرات و تفاهم با شرکت دولتی گازپروم روسیه قرار است تأمین گاز و اجرای پروژه صادرات گاز به کشورهای عمان و پاکستان به‌صورت مشترک پیگیری شود.»
در این باره احمد اسدزاده معاون امور بین‌الملل وزیر نفت به «ایران» می‌گوید: «ترجیح آن است که رابطه گازی کشور با روسیه، تجارت و خرید و فروش باشد و در وهله بعدی سوآپ. با این کار ایران به هاب انرژی منطقه تبدیل خواهد شد و پایداری شبکه در شمال کشور افزایش چشمگیری خواهد یافت.
ضمناً فقط بحث صادرات به پاکستان و عمان مطرح نیست؛ بلکه اگر سرمایه‌گذاری در طرح‌هایی مثل ال ان جی و توسعه پتروشیمی باشد، اولویت دارد.» ظرفیت تولید گاز شیرین کشور رقمی در حدود ۸۴۰ تا ۸۵۰ میلیون مترمکعب در روز است. وضعیت مصرف گاز اما به گونه‌ای است که زمستان سال گذشته در برخی از روزها با کسری ۲۰۰ میلیون مترمکعبی روبه‌رو بودیم.
اما در همین حال، کشور قراردادهای فعالی در حوزه صادرات گاز دارد که این قراردادها به دلیل شدت مصرف انرژی داخلی و سیاست‌هایی که در گذشته باید پیگیری می‌شد و نشد، تحت تأثیر قرار دارند؛ سیاست‌هایی مانند افزایش راندمان و مدیریت مصرف و همین طور افزایش عرضه گاز از میادین جدید.
حتی سال آخر دولت دوازدهم کمبود گاز خود را در خاموشی‌های زمستانی نشان داد و در سال نخست دولت دوازدهم نیز هیچ پروژه آماده افتتاحی وجود نداشت. این مسائل موجب شده تا واردکنندگان گاز ایران به فکر جایگزین باشند. حتی عراق مذاکراتی را با برخی از کشورها مانند قطر و ترکمنستان انجام داده است. این کشور اکنون ۴۳ میلیون مترمکعب گاز از ایران وارد می‌کند که ۲۵ درصد بالاتر از ابتدای دولت سیزدهم است.
اما اگر زمستان امسال کشور نتواند پاسخگوی نیاز عراق باشد، دوباره گزینه‌های جایگزین روی میز قرار می‌گیرد. ترکیه نیز به دنبال تمدید قرارداد گازی با ایران است و در تسریع روند تمدید این قرارداد که سال ۲۰۲۶ تمام می‌شود، پایداری تأمین گاز اهمیت دارد. علاوه بر این، کشور یک قرارداد نافذ با پاکستان و تفاهمنامه‌ای با عمان دارد که اگر به درستی اقدام شود، ایران می‌تواند این بازارها را نیز فعال کند.
اما گاز مورد نیاز ایفای تعهدات موجود و قراردادها و تفاهمنامه‌ها باید از کجا تأمین شود؟ به نظر می‌رسد که بخشی با مدیریت مصرف، ارتقای راندمان، جمع‌آوری گازهای همراه و توسعه میادین و افزایش تولید و بخشی نیز از محل واردات گاز و اجرای برنامه تبدیل ایران به هاب انرژی منطقه تأمین خواهد شد.
در این رابطه نرسی قربان، کارشناس بین‌الملل انرژی با اشاره به اینکه تحقق تفاهمات گازی با روسیه می‌تواند مقدمه‌ای برای این هدف باشد، به «ایران» می‌گوید: «در سال‌های گذشته یکی از اهداف ایران این بوده که هاب گازی منطقه شود؛ به این ترتیب که به کشورهایی که گاز نیاز دارند، صادر کند و در همین حال، از کشورهایی که گاز مازاد دارند، وارد کند؛ تا در نتیجه هاب گازی منطقه باشد.
چندین سال است که در این خصوص بحث می‌شود و در این برنامه فرقی ندارد که گاز از روسیه وارد شود یا از ترکمنستان. این موضوع سال‌ها است که مطرح می‌شود؛ ولی در مرحله تئوری باقی مانده است. حالا اگر یکی از این کشورها روسیه باشد، این همکاری در همان چهارچوب هاب گازی منطقه تعریف می‌شود. در این معادله، ایران باید گاز را به همسایگانی مانند پاکستان و هند و در جنوب به کشورهای حوزه خلیج فارس، یا حتی از طریق ترکیه به اروپا صادر کند. اکنون مقدمه تحقق این هدف مهیا شده است.»
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «تیر غیب» نوشت: سلمان رشدی با ضربه کاری چاقوی «هادی مطر ۲۴ ساله اهل نیوجرسی» خونش به درودیوار پاشید.
نماینده او گفت که ۱۵ ضربه خورده است که از جمله در گلو و کبد و چشم او فرورفته و یک چشمش را هم از دست خواهد داد. شاید او الان زنده نباشد و این مخفی‌کاری شدید در سرنوشت او نشان از آن دارد که سناریوی نوشته‌شده‌ای در حال تکمیل است! این البته فقط می‌تواند یک تحلیل باشد که در سوی پیچیده تحلیل‌ها قرار دارد.
سوی ساده و خوشبینانه آن این است که یک جوان مسلمان که سه دهه پیش در زمان نوشتن کتاب شیطانی سلمان رشدی به دنیا نیامده بوده است، حالا شخصاً یا حداکثر با تصمیم جمعی کوچک، از او تقاص گرفته است. از این هم ساده‌تر می‌توان فرض کرد که این ضربه را یک تصفیه حساب از نوع غیر ایدئولوژیک و مسئله‌ای شخصی دانست. آن سوی پیچیده را ناظران بیشتر می‌پسندند و به همین خاطر لاپوشانی آمریکا از ادامه وضعیت رشدی را از دو جهت می‌توان تحلیل کرد.
اگر این اقدام با برنامه‌ریزی قبلی آمریکا و با کشاندن رشدی از مخفیگاه سی‌ساله اش به یک سخنرانی در محیط باز، عملی شده باشد، آمریکا در حال حاضر سرنوشت او را پنهان نگه داشته است تا افکار عمومی به‌قدر نیاز برای پروراندن سناریوی از قبل نوشته‌شده‌ای که آمریکا رسانه‌ای خواهد کرد، فربه شود.
این سناریو احتمالاً می‌تواند این باشد که آمریکا پس از فروخوابیدن فتنه داعش و ائتلاف نمایشی اعراب و اسرائیل و پیش رفتن مذاکره با ایران که همگی بهانه‌ها را برای اتهام خشونت به مسلمانان از دست او گرفته، جهان را با این اقدام برای از سرگرفتن اسلام‌هراسی آماده می‌کند و اگر آمریکا در این قضیه غافلگیر شده باشد، پنهان نگه‌داشتن آن برای نوشتن سناریوی جدید است که بیشترین نفع را از آن ببرند.
در ایران غیر از کاربران شبکه‌های اجتماعی، فرد مسئولی در این‌باره اظهارنظر نکرده‌است، مگر مشاور تیم‌رسانه‌ای که تهدید بولتون به قتل و ضربه‌خوردن رشدی را در «آستانه‌توافق هسته‌ای» مشکوک توصیف کرده است.
نویسنده مرتد کتاب آیات شیطانی که به ساحت پیامبر اسلام (ص) اهانت کرده بود، آن‌طور که آسوشیتدپرس نوشته است هنگامی که قصد سخنرانی در نیویورک داشت مورد حمله واقع شد. بی‌بی‌سی گزارش داد که رشدی در حال سخنرانی در یک مرکز آموزش غیرانتفاعی به نام مرکز «چوتوکوآ» در نیویورک بوده است.
شاهدان عینی گزارش دادند مردی به سمت رشدی حمله‌ور شد و او را با مشت یا چاقو هدف قرار داد. پلیس ایالتی نیویورک در بیانیه‌ای تأیید کرده او احتمالاً از ناحیه گردن هدف ضربه چاقو قرار گرفته است.
در این بیانیه آمده است: «یک مظنون مرد به سمت تریبون دوید و به رشدی و مصاحبه‌کننده حمله‌ور شد. رشدی ظاهراً بر اثر اصابت چاقو در ناحیه گردن زخمی شد و با بالگرد به بیمارستانی در آن ناحیه منتقل شد.»گفته می‌شود که فرد ضارب بین ۱۰ تا ۱۵ ضربه چاقو به رشدی وارد کرده و حال او وخیم گزارش شده است.
اندرو ویلی، سخنگوی سلمان رشدی به روزنامه نیویورک‌تایمز گفت که پس از ساعت‌ها عمل جراحی، رشدی از طریق دستگاه تنفس مصنوعی نفس می‌کشد و قادر به صحبت کردن نیست.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «همچنان در حسرت اینترنت باکیفیت» نوشت: وزیر ارتباطات در گفت‌وگوی اختصاصی با خراسان، توسعه شبکه فیبر نوری را نسخه شفابخش اینترنت کشور می‌داند اما آن‌طور که دبیر سندیکای مخابرات به خراسان می‌گوید، با وضعیت و روند موجود، این پروژه به نظر آینده روشن و امیدوارکننده‌ای نخواهد داشت و اینترنت ما از نظر کمیت و به تبع آن کیفیت، دچار مشکلات اساسی است.
به علاوه اینکه مسئله «پهنای باند» هم از نیازهای امروز و آینده کشور است که چنان‌چه توسعه نیابد، نباید منتظر رفع کامل کاستی‌های اینترنت باشیم.
گلایه‌های گسترده مردم از کیفیت اینترنت طی ماه‌های اخیر بسیار تکرار شده و وزارت ارتباطات هم دلیل آن را توسعه نیافتن کافی زیرساخت‌ها طی سال‌های گذشته دانسته و اعلام کرده است که با توسعه شبکه فیبر نوری، این مشکل را حل خواهد کرد.
عیسی زارع پور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، در این باره می‌گوید: دولت سیزدهم پروژه فیبر نوری را با جدیت پیگیری می‌کند تا شاهد سرعت‌های چندده برابری باشیم، این پروژه در ۱۰ مرکز استان آغاز شده و تعداد خانوارهای تحت پوشش آن، که در ابتدای دولت ۵۰۰ هزار خانوار بود، هم‌اکنون به دو میلیون رسیده و تا پایان امسال هم به ۵ میلیون خانوار خواهد رسید.
یک علت اصلی گلایه‌های مردم، مشاهده مقایسه سرعت اینترنت کشورمان با دیگر کشورهاست که بر اساس سنجش‌های بین‌المللی مشخص می‌شود.
البته وزیر ارتباطات هم این مشکل را قبول دارد و در پاسخ درباره کاهش ۴ رتبه‌ای سرعت اینترنت ایران نسبت به دیگر کشورها به گواه سایت اسپیدتست، اظهار می‌کند: در سرعت اینترنت ثابت اصلاً وضعمان خوب نیست و رتبه ما بالا نیست، البته سرعتمان از ۹ مگابیت بر ثانیه در یک سال قبل هم‌اکنون به ۱۰.۵ رسیده با وجود این، افزایش سرعت در سایر کشورها بیشتر بوده است.
زارع پور درباره وضعیت اینترنت همراه هم می‌گوید: در اینترنت تلفن همراه وضعیت‌مان بهتر بوده و از ۲۱ به ۲۸ مگابیت بر ثانیه رسیده‌ایم؛ البته نسخه شفابخش همان فیبر نوری است چراکه برای توسعه شبکه ۵G هم وجود فیبر نوری لازم است.